Del fire går til ho som utan at ho visste det gjorde meg ein kjempeteneste idet ho rømte ut bakdøra mens eg såg andre vegen på grisefoten som lærte seg å sykle. For det første visste eg ikkje at det var ei bakdør i Slottet og for det andre hadde vi sikkert berre gått på veggane uansett.
No kan vi leve lukkelege i eit liv som vi må stappe fullt med LAKSEPATÈ frå morgon til kveld. Og så må du og din gå heim i solnedgangen som eit skrøpeleg ektepar til musikk av ein gal orgelpianist. Og eg skal snart velge bilete - men det blirikkelett!
Til alle saman, hugs alltid: You got to fight for your right to PAAAAAATÈ!
Så får dikka det like morsomt som vi har hatt det.
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
2 kommentarer:
du er så fin, du. <3
Laksepaté<3
Legg inn en kommentar